Prawdziwy oscypek
Oscypek to tradycyjny wędzony ser, który od setek lat stanowi podstawę kuchni góralskiej Tatr. Jego wyjątkowy smak i konsystencja sprawiły, że stał się ukochanym przysmakiem zarówno lokalnym, jak i międzynarodowym. W tym wpisie na blogu przyjrzymy się historii oscypka i temu, jak stał się on tak ważną częścią kultury góralskiej. Podzielimy się również wskazówkami, jak odróżnić prawdziwy oscypek od podróbek.
Historia oscypka
Historia oscypka sięga XIV wieku, kiedy to w Tatrach osiedlili się pierwsi pasterze. Pasterze doili swoje owce i krowy i robili z mleka ser, aby utrzymać się podczas długich letnich miesięcy, kiedy wypasali swoje stada w górach. Z czasem pasterze opracowali unikalną metodę wytwarzania sera, która polegała na formowaniu sera w wydłużone, spiczaste kształty i wędzeniu go nad ogniskiem. Do XIX wieku produkcja oscypka stała się ważną częścią lokalnej gospodarki. Ser był sprzedawany na lokalnych targach i jarmarkach i był wysoko ceniony za swój niepowtarzalny smak i konsystencję.
Na początku XX wieku produkcja sera oscypkowego była zagrożona wprowadzeniem przemysłowych metod produkcji sera, ale miejscowi górale byli zdeterminowani, by zachować swój tradycyjny sposób wytwarzania sera. W 2007 roku oscypek uzyskał status chronionego oznaczenia geograficznego Unii Europejskiej, co oznacza, że tylko sery wytwarzane tradycyjnymi metodami w Tatrach mogą nosić nazwę „oscypek”. Uznanie to pomogło zachować dla przyszłych pokoleń tradycyjne metody wytwarzania tego popularnego sera.
Żadna dyskusja o kuchni góralskiej nie byłaby kompletna bez wzmianki o placku. To tradycyjne ciasto jest zrobione z mieszanki mąki, masła i cukru i często jest aromatyzowane orzechami, rodzynkami i przyprawami. Zwykle podaje się go z kleksem kwaśnej śmietany i jest idealnym dodatkiem do filiżanki herbaty lub kawy.
Dziś oscypki nadal stanowią ważny element kultury góralskiej i cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem zarówno mieszkańców, jak i przyjezdnych. Zwykle podaje się go w plasterkach i grilluje lub smaży, często towarzyszy mu sos żurawinowy lub posypka papryki. Jego charakterystyczny smak i konsystencja sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do różnorodnych potraw, od obfitych gulaszu po proste sałatki. A jak nie dać się nabrać i nie trafić na imitację prawdziwego oscypka? Kupuj je jedynie w bacówkach w sezonie wyrabiania tego sera. Czyli od maja do września. Podsumowując, historia oscypka jest świadectwem determinacji górali z Tatr. Ich zaangażowanie w zachowanie tradycyjnego stylu życia zapewniło, że ten wyjątkowy ser będzie nadal cieszył się popularnością przez następne pokolenia.